Orki wędrujące (Orki Bigg'a)
Grupy orek wędrownych są znacznie mniej liczne, niż u orek osiadłych. Liczą od 2 do 7 osobników, czasem widuje się osobniki samotne. Luźniejsze są w takich grupach więzi społeczne. Skład grup często się zmienia, ponieważ dorosłe orki opuszczają matki i przyłączają się do innych grup. Orki spędzają dwa razy więcej czasu na wędrówkach, niż orki osiadłe oraz mniej czasu poświęcają na zabawę. Osobniki płyną w zwartej grupie blisko siebie - są cały czas czujne. Zasięg terytoriów jest ogromny, trasa może wynieść nawet 1500 km, lecz nigdy nie wiadomo, dokąd zmierzają. Żywią się głównie płetwonogami, delfinami i morświnami oraz wielorybami i ptakami. Są to bardzo ciche walenie, ponieważ ich ofiary to zwierzęta inteligentne, o dobrze rozwiniętym słuchu. Głośniejsze stają się dopiero w najważniejszym momencie polowania. Nie posiadają swoich dialektów, co wynika z dość luźnej struktury społecznej. Dialekt większości grup orek składa się od 4 do 6 bardzo podobnie brzmiących zawołań. Średni czas nurkowania wynosi 7-10 minut. Podobny model życia prezentują populacje Argentyny i wysp Crozeta. W maju 2017r. opublikowano pierwsze artykuły, które potwierdziły, że orki wędrujące są zupełnie inne, niż osiadłe i żeby podkreślić znaną już od dawna odrębność tego typu, którego są orki kilku niewielkich populacji nadano im nową nazwę: Orki Bigg'a, na cześć badacza orek Mike'a Bigg'a.
Posłuchaj dialektu