Photos by USAP and Robert Pitman

Jest to jeden z najnowszych odkryć. W styczniu 2003r. Robert Pitman wraz z badaczami szukali płetwali karłowatych u wybrzeży Antarktydy. Wtem z helikoptera zauważyli duże, liczące 281 osobników stado orek. Zaciekawieni obniżyli lot i dostrzegli wyraźne różnice w ubarwieniu i wyglądzie tych orek od innych, powszechnie znanych. Udokumentowali zjawisko i po dogłębnej analizie biologów zwierzę to zostało uznane jako lokalny podgatunek Orcinus orca.

Występowanie: Południowe strefy okołobiegunowe
Rozmiar: Najmniejszy z całego gatunku Orcinus. 3,5 - 5 metrów (samice) i 6-7,5 metrów (samce)
Ubarwienie: Jest to szaro-żółty delfin. Charakterystycznymi cechami wyglądu to: rozmyte siodło na grzbiecie, stosunkowo małe płetwy piersiowe i grzbietowe u samic (u samców pełnowymiarowe) oraz mała, wąska i szpiczasta plama skroniowa.
Rodzaj pokarmu: Ryby, foki i pingwiny, które orki strategicznie zrzucają z brył lodu. Podobna technika polowania jak u krewniaków typu B.
Struktura stada: Bardzo liczne, złożone nawet z 300 osobników klany.

Zobacz jak stado wykorzystuje maleńka przerębel w grubym lodzie do zaczerpnięcia oddechu i krótkiego odpoczynku. (Zwróć uwagę na bliźnięta z pierwszą samicą!)




Wróć do spisu podgatunków