Photo by Stefan Jacobs

Wielkość stad orek osiadłych może liczyć nawet do 50 osobników. Jednak najczęściej są to grupy matczyne. W przypadku grup matczynych potomstwo płci męskiej jak i żeńskiej pozostaje z matką na całe jej życie. Orki osiadłe posiadają swoje terytorium i rzadko kiedy je opuszczają, lecz to nie znaczy, że terytoria kilku grup nie mogą się na siebie nakładać. Stada nie oddalają się od brzegu na więcej, niż 800km. Trasy stad najczęściej są takie same: przemieszczają się wzdłuż linii brzegowej, czasem zatrzymują się w zatokach na odpoczynek. Orki osiadłe są rybożerne - nie polują na ptaki, ani na ssaki morskie. Preferują łososie i makrele, ale nie pogardzą też kalmarami. Podczas polowania poszczególne grupy współpracują ze sobą, używając echolokacji i głośno porozumiewając się między sobą . Więzi w grupie podtrzymuje ciągła komunikacja między osobnikami. Język orek osiadłych składa się z 12 różnych zawołań (ang. Call), który zwie się "dialektem". Co ciekawe, każde stado ma swój własny, niepowtarzalny dialekt, dlatego w niewoli często dochodzi do nieporozumień między orkami - nie rozumieją zawołań obcych i niespokrewnionych orek. Średni czas nurkowania wynosi od 3 do 5 minut. Populacje z Norwegii oraz Alaski również prezentują ten sam model społeczny.

A-Clan

G-Clan

R-Clan

J-Pod

Posłuchaj dialektów poszczególnych Podów i Klanów z obszaru Północnego Pacyfiku